อดีต รปภ.เดินตามฝัน สู่นักทำ “โมเดลสเกล”สร้าง-ร-า-ย-ไ-ด้ 7 หลักต่อเดือน!
ในตอนเด็ก ๆ ทุกคนล้วนแล้วแต่มีความฝัน ซึ่งเป็นฝันอันยิ่งใหญ่ในโลกใบเล็ก ๆ ที่ตัวเราเองเป็นเจ้าของ บางคนสามารถทำตามฝันที่วาดเอาไว้ได้อย่างรวดเร็ว แต่กับบางคน อาจใช้เวลาเกือบทั้งชีวิต กว่าจะได้ทำตามความฝันในวัยเด็ก
ลุงติ๊ก – ส.ท.พงศ์กาณฑ์ โกมลกนก วัย 61 ปี หรือที่ในวงการโมเดลสเกลรูจักกันในนาม “ลุงติ๊กสเกล” คุณลุงเล่าให้ฟังว่า กว่าจะมาเป็นลุงติ๊กสเกล ที่รู้จักกันในปัจจุบันนั้น
เขาเคยเป็นพนักงานรักษาความปลอดภัยที่แบงก์ชาติมากว่า 25 ปี “จริง ๆ ลุงจบเพาะช่างมา ก็มาทำงานเป็น รปภ.ที่แบงก์ชาติได้หลายสิบปีเลย
เรียกว่าไม่ได้ทำงานเกี่ยวกับศิลปะมา 40 กว่าปี ลุงก็มี-ปั-ญ-ห-า-ในครอบครัว แล้วก็มี-ห-นี้-ด้วย ก็เลยเออร์ลี่รีไทร์ออกมาก่อน 2 ปี
เพื่อเอาเงินก้อนมาปิด-ห-นี้ เพราะไม่อยากเอาไปเป็น-ภ-า-ร-ะ-ลู-ก ออกมาอยู่กัน 3 คน กับลู-กชายแล้วก็-ลู-ก-สะใภ้ เ-งิ-น-ที่เหลือจากปิด-ห-นี้-ก็เริ่มร่อยหรอ
ทีนี้บ้านลุงเขาชอบเลี้ยงสัตว์กันก็เอา-เ-งิ-น-ไปซื้ออาหารสัตว์เลี้ยง แต่การเลี้ยงสัตว์มันก็เป็นแฟชั่นอย่างหนึ่ง ก็มีช่วงเงียบ ๆ แล้วก็หายไป ก็มานั่งคุยกันกับลู-ก ว่าจะทำมาหากินอะไรต่อดี
ลู-กชายลุงเขาก็สะสมพวกรถเหล็ก เขาก็เห็นว่ามันมีกลุ่มคนสะสมที่จะหาฉากสวย ๆ ไปวางคู่กับรถ ลู-กเขาก็เห็นว่าพ่อน่าจะทำได้นะ เพราะพ่อก็จบพวกศิลปะมา ลุงก็คิดว่า เอาน่ะ ลองดูสักตั้งแล้วกัน”
คุณลุง เล่าต่อว่า ด้วยความที่มีพื้นฐานทางศิลปะ แต่ไม่ได้ใช้มา 40 กว่าปี ก็มีการเคาะสนิมกันเล็กน้อย บวกกับลู-กพาไปดูงานโมเดลต่าง ๆ
และหาดูวิธีการทำโมเดลในยูทูป ก็ลองทำออกมาแบบงู ๆ ปลา ๆ เป็นฉากแนว ๆ ภูเขาทั่วไป เมื่อทำเสร็จก็นำออกมา-ข-า-ย-ด้วยการประมูล เพราะไม่รู้ว่าในวงการ เขา-ข-า-ย-กันในราคาไหน
“โมเดลชิ้นแรกที่ทำเป็นโมเดลแนว ๆ ภูเขา ตอนนั้นประมูล-ข-า-ย-ไปได้ 280 บ.ลุงก็ตื่นเต้นแล้วก็ดีใจมาก ก็คิดในใจว่าถ้าเราทำออกมาสัก 10 ชิ้น
แล้ว-ข-า-ย-ชิ้นละ 280 บ. ก็ได้-เ-งิ–น-เกือบ 3,000 บ.เลยนะเนี่ย ตอนนั้นก็คิดแค่นั้นแหละ
พอทำไปเรื่อย ๆ สัก 4-5 ชิ้น ฝีมือมันก็พัฒนา งานมันก็อัพราคาขึ้น จนมีงานหนึ่ง ลู-กไปรับมา เขาให้ทำโมเดลอนุสาวรีย์ บางแสน ให้ราคา 3,000 บ. ลุงก็รู้สึกว่ามันเป็นงานที่ใหญ่มาก สำหรับคนที่เพิ่งเข้าวงการมาแบบลุง ก็รู้สึก-ก-ด-ดั-น
แต่พอทำออกมาแล้วไปส่งงาน ได้เห็นของจริงก็อึ้-ง เพราะมันเหมือนกันมาก ก็เลยเป็นงานที่สร้างความมั่นใจ แล้วก็แจ้งเกิดให้ลุงเป็นที่รู้จัก มีแฟนผลงาน
มีงานเข้ามาเยอะจนคิวไม่ว่างเป็นปี ๆ เลย 2 ปีที่ยึดอาชีพนี้มา มีงานผ่านมือมาเป็นพัน ๆ ชิ้นแล้วแหละ”
เอกลักษณ์โมเดลสเกลของลุงติ๊ก คือความเป็นไทยที่คุณลุงพยายามใส่เข้าไปในชิ้นงานทุกชิ้นที่ทำ วัสดุที่ใช้ทำโมเดลโดยเฉพาะมักจะมีราคาแพง
เพราะเป็นของจากต่างประเทศ แต่สำหรับลุงติ๊ก แกไม่สนับสนุนและใช้วัสดุจากต่างประเทศที่มีราคาแพง
แต่กลับหาของทดแทนกันง่ายๆ ตามร้านเครื่องเขียน ร้าน-ข-า-ย-อุปกรณ์ต่าง ๆ มาประยุกต์เข้าด้วยกันแทน งานของลุงติ๊ก จึงเป็นงานที่ใช้ฝีมือในการทำกว่า 80% เลยทีเดียว ทำให้มูลค่าสูงถึงขนาดที่ว่า มีคนมาซื้องานลุงติ๊กแล้วนำไป-ข-า-ย-ต่อก็มี
ลุงติ๊ก เล่าต่ออีกว่า 80% ของ-ลู-ก-ค้าเป็นนักสะสมรถของเล่นมีราคา แต่พอได้ไปออกรายการบ่อยขึ้น ก็เข้าถึงลู-กค้าได้หลายกลุ่ม ความท้าทายของงานจึงมีความหลากหลายตาม
ถึงโมเดลสเกลจะดูเหมือนเป็นงานเล็ก ๆ แต่เป็นงานที่ใช้ความละเอียด เก็บรายละเอียดค่อนข้างสูง ราคาเลยขึ้นอยู่กับขนาดและความ-ย-า-ก-ง่ายที่ลู-กค้าสั่งมา เพราะสเกลที่ทำต้องเป็นสเกลที่เข้ากับรถสะสมที่ลู-กค้ามี
หลังจากมีงานเข้ามาจนไม่มีวันหยุดพัก ก้มหน้าก้มตาทำอยู่คนเดียวจนเกิดความเหงา ลุงติ๊กหันไปปรึกษากับลู-กชายและ-ลู-ก-สะใภ้ ว่าอยากทำงานแล้วมีเพื่อนคุยไปด้วย จึงเกิดเป็นไอเดีย เปิดสอนทำโมเดล ขึ้น
แต่ก็ยังมีความ-กั-ง-วั-ล จึงทดลองจัดมีตติ้งโยนหินถามทางขึ้นที่บ้าน สาธิตการทำโมเดลที่เป็นฉากเกี่ยวกับภูเขา จนหลาย ๆ คนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่าให้เปิดสอน คุณลุงจึงมีความมั่นใจเพิ่มมากขึ้น
“จริง ๆ อาชีพแบบนี้ คนไทยมีฝีมือมากนะ แต่มันไม่ค่อยบูมเท่าต่างประเทศ ลุงก็อยากให้วงการงานฝีมือมันโตมากกว่านี้ ตอนนี้ลุงก็ปฏิเสธคนไปเยอะ
เพราะไม่มีเวลา ก็หันมาทุ่มให้กับการสอนคนแทน ลุงรับประกันเลยว่าเรียนไปแล้วสามารถเอาไปต่อยอดเองได้หมด
วงการโมเดลมีคนเล่นเป็นแสนคน แต่ช่างทำโมเดลมีแค่ไม่กี่ร้อยคนเองมั้ง ฉะนั้นคนทำก็ต้องมีเอกลักษณ์ของงาน พอมีเอกลักษณ์แล้ว
ไม่มีทางที่จะมาแข่งกัน-ข-า-ย-หรือ-แ-ย่ง-ลู-ก-ค้ากันจน-ข-า-ย-ไม่ได้หรอก ลุงเชื่ออย่างนั้น” ลุงติ๊ก กล่าว
โมเดลของลุงติ๊ก นอกจากจะเป็นที่รู้จักในไทยจนมีนักสะสมตามซื้อและ-ลู-ก-ศิษย์-ลู-ก-หามากมายแล้ว ในต่างประเทศก็ได้รับความนิยมไม่-แ-พ้-กัน
โดยคุณลุงเล่าให้ฟังว่า มีชาวไต้หวันเข้ามาสั่งทำงาน และมีเพื่อนบ้านเดินทางมาเรียนทำโมเดลด้วยเหมือนกัน
เมื่อถามถึงรายได้ ลุงติ๊ก กล่าวว่า ร-า-ย-ไ-ด้-ส่วนใหญ่มาจากงานโมเดลที่-ข-า-ย-แบบเปิดประมูลมากกว่า
เมื่อรวมกันกับ-เ-งิ-น-ที่ได้จากการเปิดคอร์สสอนแล้ว เดือน ๆ หนึ่ง ลุงติ๊กมี-ร-า-ย-ไ-ด้-อยู่ที่ประมาณหลักล.บ.เลยทีเดียว